Urodzony w dniu 26.12.1914 r. w Sosnowcu. Zmarł w dniu 1.07.1979 r. w Warszawie. Pochowany na cmentarzu w Wilanowie. Prozaik, autor książek, słuchowisk i widowisk dla dzieci i młodzieży, scenarzysta. Ukończył Główną Szkołę Handlową w Warszawie w 1937 r. Uczestnik kampanii wrześniowej oraz powstaniec warszawski. Po wyzwoleniu wraca do Sosnowca, gdzie włącza się w organizację życia kulturalnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego. W 1945 r. był jednym z inicjatorów "Dni Oświaty, Książki i Prasy". W aktywnej działalności organizuje między innymi Kluby Literackie, w tym również Klub Literacki w Sosnowcu, będąc w latach 1950-1953 jego prezesem. Jan Kucharski należy także do organizatorów Wojewódzkiej Rady Kultury. Jego debiutem literackim były "Notatki z Łowiska", publikowane w czasopiśmie "Łowiec". Wstępuje do Związku Literatów Polskich i w 1953 r. przenosi się do Warszawy, rozpoczynając pracę w Wydziale repertuarowym Domu Wojska Polskiego. Pełni również funkcję kierownika literackiego w "Żołnierzu Polskim". Następnie pracował dla Polskiego Radia, pisząc słuchowiska dla dzieci i młodzieży. W latach 1961-1964 związany z Wytwórnią Filmową "Czołówka". Jego autorstwa jest wiele scenariuszy filmowych. Potem przejmuje kierownictwo redakcji filmowej oraz kierownictwo Teatru Młodego Widza Telewizji Polskiej. Pracę kończy w dziale programowym TV. Jan Kucharski jest autorem kilkudziesięciu publikacji. Duża ich część przeznaczona jest dla dzieci i młodzieży. Swoje opowiadania, recenzje i artykuły zamieszczał na łamach czasopism krajowych. Do najważniejszych utworów Kucharskiego należy zaliczyć: - Befsztyk z bawołu
- Deresz
- Michał i tajemnica dziadka
- Moja babcia czarownica
- Piotruś szuka przyjaciela
- Tylko dla odważnych
- Warszawiacy
- Wawa i jej pan
- Wędrówki z dziadkiem Romanem
- Zielone serce
|