Urodził się w dniu 5 grudnia 1911 roku w Sosnowcu. Wykształcenie muzyczne nabył przed wojną w Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Berlińskiej Akademii Muzycznej. W 1945 roku podjął pracę w Polskim Radiu, gdzie do roku 1963 kierował Redakcją Muzyki Rozrywkowej. Następnie razem z Bronisławem Gimplem i Tadeuszem Wrońskim zorganizował " Kwintet Warszawski". Z tym zespołem koncertował w wielu krajach świata. Trwałym śladem, który został po Władysławie jest jego twórczość kompozytorska. Napisał sporą ilość utworów symfonicznych. Jest autorem muzyki do przedstawień teatralnych i słuchowisk radiowych. Skomponował muzykę do kilku filmów polskich m.in.: "Wrzos", "Doktor Murek", "Zadzwoń do mojej mamy". Jest autorem muzyki do sygnału "Polskiej Kroniki Filmowej" i pomysłodawcą Festiwalu Piosenki w Sopocie. Największym darem ofiarowanym nam, sluchaczom, są piosenki, które skomponował Władysław Szpilman i które są wiecznie młode i modne. Napisał ich bardzo dużo. Jedne źródła podają, że było ich kilkaset, inne, że znacznie ponad tysiąc. Warto kilka przypomnieć: " Piosenka mariensztacka", " Nie ma szczęścia bez miłości", "Tych lat nie odda nikt", "Czerwony autobus", "Nie wierzę piosence", "Jutro będzie dobry dzień", "Przyjdzie na to czas".

Władysław Szpilman w 1945 roku napisał książkę, opowiadającą o gehennie, jaką przeszedł w czasie okupacji. Książka ukazała się zniekształcona i okrojona przez cenzurę. Trzeba było czekać 50 lat, żeby została wydana w Niemczech w oryginale pt "Pianista". W 1999 roku wydano ją w Anglii, Holandii, Włoszech, Szwecji, Japonii i w Stanach Zjednoczonych. Na kanwie książki i pod tym samym tytułem zrealizowano znakomity film w reżyserii Romana Polańskiego. W 2002 roku- roku stulecia Sosnowca, jeden z koncertów został poświęcony wielkim sosnowieckim artystom: Janowi Kiepurze, Władysławowi Szpilmanowi i Jackowi Cyganowi.